این کتاب دفتر پنجم از مجموعه کتاب های تهران پژوهی است که به ریشه های تاریخی و سیر زندگی در قدیمی ترین و نخستین محل سکنای کلیمیان در م ...
این کتاب دفتر پنجم از مجموعه کتاب های تهران پژوهی است که به ریشه های تاریخی و سیر زندگی در قدیمی ترین و نخستین محل سکنای کلیمیان در منطقه ای در جنوب تهران معروف به عودلاجان می پردازد. محلۀ اولادجان ـ که املای آن از دورۀ قاجاریه به صورت عودلاجان نوشته می شود ـ سهم اندکی از روستای قدیم تهران را دربرداشت و بخش عمده ای از آن، به احتمال بیش از سه چهارم محله، باغ و بوستان و مراتع و مزارع و زمین های بایر بود که به مرور ساکنان دیگر محله ها و مهاجران جدید در آن سکونت یافتند و با ساختن خانه ها و عمارات زیبا و چشمگیر، محلۀ ممتازی را پدید آوردند. درون این محلۀ بزرگ، محله های کوچک تری که متعلق به اقوام و تیره ها و ادیان و مهاجران منطقه های گوناگون ایران بود، شکل گرفتند. یهودیان ایران هم به دلایل اجتماعی و دینی، در بخشی از آن محله سکونت گزیدند و محلۀ خود را به نام خود (محلۀ کلیمیان یا محلۀ یهودیان) معنون کردند. در این کتاب ویژگی این محله و زندگی اجتماعی و فرهنگی و دینی ساکنان و شخصیت های برجستۀ آن و روابط آنان با ساکنان مسلمان و حکومت بررسی می شود و از امتیازهای تاریخی آن در مقایسه با گتوهای اروپایی سخن به میان آمده است.
We are using technologies like Cookies and process personal data like the IP-address or browser information in order to personalize the content that you see. This helps us to show you more relevant products and improves your experience. we are herewith asking for your permission to use this technologies.
4 (0 تصنيف من قبل مستخدمينا)
