بشر از دیرباز، در زندگی و فعالیت های خود از «نشانه» برای برقراری ارتباط سود جسته است. نشانه ها در ارتباط گفتاری و رفتاری و شیوۀ پوشش نمود م ...
بشر از دیرباز، در زندگی و فعالیت های خود از «نشانه» برای برقراری ارتباط سود جسته است. نشانه ها در ارتباط گفتاری و رفتاری و شیوۀ پوشش نمود می یابند. در تئاتر نیز، از هنگامی که آیینی ابتدایی بود تا آن زمان که شیوه ای از تفکر و بازتاب آن شده است، نشانه های متفاوتی بار ارتباطی را بر دوش کشیده اند. دانش نوپای «نشانه شناسی»، بررسی علمی، منظم و مدون نشانه ها و کارکرد آن هاست که تأثیر بسزایی بر تولیدات متنی و اجرایی تئاتر داشته و در این میان، لباس، به منزلۀ یکی از بخش های مهم دریافت تئاتری، از جایگاه ویژه ای برخوردار است. این اثر نقش لباس و طراح لباس را به منزلۀ گزینشگر، سازمان دهنده، ترکیب کننده و وحدت دهندۀ نشانه های دیداری بررسی می کند و با یافتن ارتباط بین نحوۀ گزینش، توزیع، تأکید و ارزش گذاری نشانه های منفرد یا نظام های نشانه ای دیداری، با فرایند تشکیل و معنایابی مفهومی، سعی در ارائه راهکارهای مناسبی برای کنترل دریافت تماشاگران دارد. به همین منظور لباس ها در اجرای چهار اثر شکسپیر، یعنی هملت، شاه لیر، مکبث و اتللو نشانه شناسی شده اند.
We are using technologies like Cookies and process personal data like the IP-address or browser information in order to personalize the content that you see. This helps us to show you more relevant products and improves your experience. we are herewith asking for your permission to use this technologies.