فردگرایی از این نوع که توکویل توصیف میکند به نظر لابوئسی -اگر امروز زنده بود- شکلی جدید از بردگی داوطلبانه به نظر میرسد. فرد در اسارت اضطرا ...
فردگرایی از این نوع که توکویل توصیف میکند به نظر لابوئسی -اگر امروز زنده بود- شکلی جدید از بردگی داوطلبانه به نظر میرسد. فرد در اسارت اضطراب خود است و به دنبال حس امنیت در امر آشنا میگرد دست اما کلمه فردگرایی به باور من یک غیبت اجتماعی و نیز یک انگیزه فردی است آیین مفقود است. نقش آیین در همه فرهنگهای انسانی تسکین و رفع اضطراب است. ایین با معطوف کردن مردم به بیرون و کشاندنشان در کارهای نمادین و مشترک اضطراب را تسکین میدهد. اجتماع مدرن آن پیوندهای آیینی را تضعیف کرده است. آیینهای سکولار به ویژه آیینهایی که هدفشان در ذاتفی نفسه همکاری است برای فراهم کردن آن حمایت بسیار ضعیف بوده اند...
مورخ قرن نوزدهم یاکوب بورکهارت از دوران مدرن به مثابه «عصر ساده سازان وحشی» یاد می کند. امروزه تأثیر امتزاج امیال اتحاد طلب با نامنی اقتصادی میخواهد زندگی اجتماعی را به طرزی وحشیانه ساده کند: «ما علیه آنها» با د به خودتان ربط دارد.» جفت شده است. اما من اصرار میکنم که ما در عصر «هنوز نه» به سر میبریم ساده سازان وحشی مدرنیته ممکن است ظرفیت ما برای زندگی با هم را واپس زنی کرده و آن را دچار اعوجاج کنند، اما این ظرفیت را پاک نمیکنند و نمیتوانند پاک کنند به عنوان حیوانات اجتماعی، ما قادریم ژرف تر از آنچه نظم اجتماعی موجود تصور میکند همکاری داشته باشیم، زیرا
گربه نمادین و اسرار آمیز مونتنی در ما غنوده است.
We are using technologies like Cookies and process personal data like the IP-address or browser information in order to personalize the content that you see. This helps us to show you more relevant products and improves your experience. we are herewith asking for your permission to use this technologies.