«نكته مهمی که دربارۀ شاهنامه باید در نظر داشت این است که در خوانش این اثر، نباید دچار خطای زمانی شویم. بسیاری از خویشکاری های پادشاهان پهل ...
«نكته مهمی که دربارۀ شاهنامه باید در نظر داشت این است که در خوانش این اثر، نباید دچار خطای زمانی شویم. بسیاری از خویشکاری های پادشاهان پهلوانان و حتی خویشکاری های مردم، در تناسب با روزگار باستان انجام گرفته است؛ به ویژه جنگ هایی که در بخش های اسطوره ای شاهنامه با دیوان رخ داده (مانند جنگ های روزگار کیومرث هوشنگ طهمورث و جمشید) همگی مربوط به همان روزگاران نخستین است. این نبردها را باید در یک فضای اسطوره ای بررسی کرد و آنها را بر این اساس تفسیر و گزارش نمود و به بیان خود فردوسی که گفته است تو این را دروغ و فسانه مدان به یک سان روشن زمانه مدان نباید شیوه و روش زمانه و روزگار را یکسان بدانیم و دچار لغزش زمانی شویم. البته این مسأله سبب نمی شود که شاهنامه را یک کتاب امروزی به شمار نیاوریم و آن را صرفا یک اثر باستانی و کهن بدانیم؛ زیرا این اثر گرچه کهن و باستانی است و در شمار حماسه های طبیعی و اصیل جهان جای می گیرد و به عهد اساطیر برمی گردد اما در بسیاری از مسائل امروزی نیز می تواند چراغ راه و انگشت اشارهای به کرانه های روشن و آشکار برای آینده و آیندگان باشد.»
We are using technologies like Cookies and process personal data like the IP-address or browser information in order to personalize the content that you see. This helps us to show you more relevant products and improves your experience. we are herewith asking for your permission to use this technologies.
4 (0 رتبه بندی توسط کاربران ما)
