بخش اول: ( ١٣٤٢ - ١٣٥٨ )
به نظر من برای انسان کاميابی ميسر نيست. انسان هنگامی می تواند کامياب شود که مطلقاً آزاد باشد، اما آزادی نه به صورت مط ...
بخش اول: ( ١٣٤٢ - ١٣٥٨ )
به نظر من برای انسان کاميابی ميسر نيست. انسان هنگامی می تواند کامياب شود که مطلقاً آزاد باشد، اما آزادی نه به صورت مطلق بلکه حتی به طور نسبی نيز نصيب انسان نمی شود و به عبارت ديگر خوشبختی به زندان انسان راه نمی يابد. از آن گذشته، انسانی که در اسارت قوانين، در اسارت وجدان، در اسارت وظايف، در اسارت تعلقات، در اسارت مطامع و شهوات ديگران دست و پا می زند، لاجرم همه ی خلاقيت های خود را از دست می دهد و پيشرفت های ماشين را به حساب پيشرفت های خود می گذارد، حال آن که وقتی خود او جز پيچ و مهره ای از ماشين ها نيست از آزادی چگونه می تواند سود بجويد؟ ( احمد شاملو در گفتگو با علی اصغر ضرابی، فردوسی، ش ۷۵٩، فروردین ۱۳۴۵ )
We are using technologies like Cookies and process personal data like the IP-address or browser information in order to personalize the content that you see. This helps us to show you more relevant products and improves your experience. we are herewith asking for your permission to use this technologies.